Z dala od ojczyzny, na południowoamerykańskich ziemiach Argentyny, polska społeczność pielęgnuje swoją kulturę i wiarę dzięki nieocenionej roli Ojców bernardynów. Maciaszkowo, mała polska osada w sercu Ameryki Południowej, świadczy o sile ducha oraz wieloaspektowej pracy misyjnej w zachowaniu tożsamości narodowej na obczyźnie. W Martin Coronado, dzięki pracy polskich Braci Mniejszych, kwitnie życie kulturalne, edukacyjne i społeczne polskich emigrantów, którzy znajdują kawałek swojej ojczyzny po drugiej stronie świata.
Maciaszkowo jako enklawa polskiej kultury i tradycji
Na mapie Argentyny nieopisanym skarbem dla Polonii jest Polski Ośrodek Katolicki OO. Bernardynów w Martin Coronado. Ta enklawa polskiego ducha, prowadzona przez ośmiu polskich Ojców bernardynów, ma ogromny wpływ na ochronę kulturowego dziedzictwa i rozwój lokalnej Polonii.
Znajdujące się na przedmieściach Buenos Aires, Maciaszkowo to nie tylko miejsce kultu religijnego. Opiekunowie klasztoru dbają o to, by Ośrodek był żywym sercem społeczności, która w okresie po II wojnie światowej zasiliła Argentynę o ponad 13 tysięcy osób. Przez ponad pół wieku bernardyni – kontynuatorzy misji pierwszych klasztorów ufundowanych przez św. Bernardyna – niezmordowanie pracują na rzecz utrzymania polskich wartości i tradycji, stając się nićmi łączącymi pokolenia.
Dzieła bernardyńskie dla Polonii
Jednym z najważniejszych wkładów bernardynów w życie społeczności było założenie Polskiego Ośrodka Kultury i Oświaty w Maciaszkowie, który stał się miejscem skupiającym ludzi, archiwizującym polskie księgi, a nawet organizującym wydarzenia kulturalne od koncertów po wystawy. Dzięki tej infrastrukturze, nawet osoby polskiego pochodzenia, urodzone już w Argentynie, miały szansę na naukę języka polskiego, poznawały pisarzy takich jak Sienkiewicz czy Mickiewicz i od małego wpajano im miłość do kraju swoich przodków.
Przez lata z ich inicjatywy powstały szkoły, domy kultury oraz miejsca kultu, gdzie nauczano polskiego języka, historii oraz tradycji. Działalność misjonarzy w Maciaszkowie przekształciła się w solidną platformę, na której wzrastała polska świadomość i jednoczyły się rodziny, które mogły świętować zarówno religijne jak i narodowe uroczystości.
Ośrodek dumnie prezentuje Muzeum Wojska Polskiego im. Por. Dra Antoniego Sołowieja, gdzie Polonia może zapoznać się z bohaterstwem i historią polskich żołnierzy. Wsparcie dla osób starszych i potrzebujących manifestuje się w Domu Spokojnej Starości, gdzie siostry albertynki od 1982 roku zajmują się opieką, przede wszystkim nad polskimi kombatantami.
Edukacyjny filar polskości
Edukacja młodzieży polskiej odbywa się w Polskiej Szkole Sobotniej im. Tysiąclecia Chrztu Polski. To właśnie tutaj dzieci i młodzież uczą się języka polskiego, historii oraz poznają polskie obyczaje. Dzieło to wspiera również harcerstwo – Związek Harcerstwa Polskiego w Argentynie, działający od 1935 roku, przygotowuje młodzież do życia w duchu polskich wartości i tradycji. Koło Przyjaciół Harcerzy również działa nieprzerwanie, skupiając wokół siebie rodziny i osoby wspierające ideę harcerską. Polski Ośrodek Katolicki w Macioszkowie to wyjątkowe miejsce, w które każdy rodak może udać się, by poczuć ducha ojczyzny, odległej o tysiące kilometrów, lecz zawsze bliskiej w sercach członków polskiej diaspory.
Strażnicy wiary i tradycji
Działalność bernardynów w Maciaszkowie zyskała uznanie nie tylko wśród Polaków. Została doceniona również przez władze argentyńskie i lokalną kościelną hierarchię, jako przykład skutecznego integrowania migrantów i wzbogacania wielokulturowości tego południowoamerykańskiego kraju. Dzięki niezmierzonej pracy Ojców bernardynów Maciaszkowo to nie tylko miejsce na mapie, ale żywa przestrzeń, gdzie polska tożsamość jest na co dzień kultywowana, pielęgnowana i przekazywana następnym pokoleniom. Ojcowie bernardyni w Maciaszkowie to nie tylko strażnicy wiary i tradycji, ale również budowniczy mostów między kulturami, pokazujący, że zachowanie tożsamości narodowej może iść w parze z byciem lojalnym obywatelem nowego kraju. Ich praca to dowód na to, że język i kultura nie znają granic, a serce Polaka bije mocno, gdziekolwiek się on znajduje.