W gąszczu życiowych wyzwań i poszukiwań, niektórzy ludzie odnajdują swoje powołanie w służbie innym. Taką osobą jest Helena Pyz, świecka misjonarka, która od lat oddaje się pracy z ubogimi i potrzebującymi w odległych regionach Indii. Jej historia to inspirujący przykład oddania, empatii i działania na rzecz innych.
Z Polski do Indii
Helena Pyz to postać, która choć może nieobecna na co dzień w polskich mediach, dokonuje rzeczy nadzwyczajnych tysiące kilometrów od rodzinnego kraju. Urodzona 10 kwietnia 1948 roku w Warszawie, z wykształcenia lekarz, a z powołania – świecka misjonarka w Indiach, skupia swoją działalność na pracy w Ośrodku Rehabilitacji Trędowatych Jeevodaya.
Jej medyczna kariera rozpoczęła się w Warszawie, gdzie po zakończeniu edukacji w Akademii Medycznej, podjęła pracę w przychodniach rejonowych. Kluczowy okazał się dla niej rok 1986, kiedy to dowiedziała się o ciężkiej chorobie księdza Adama Wiśniewskiego, założyciela Jeevodaya. To wydarzenie skłoniło ją do podjęcia decyzji o wyjeździe na misję indyjską, która trwa nieprzerwanie od 1989 roku.
Misja w służbie najuboższym
Helena Pyz, polska świecka misjonarka z pasją i zamiłowaniem poświęciła swoje życie pracy na rzecz najbardziej potrzebujących w odległych regionach Indii. Przez dziesięciolecia niezmordowanie służyła biednym i chorym, pracując w lokalnej przychodni. Jej niesamowite osiągnięcia, wytrwałość i poświęcenie sprawiają, że jest wzorem solidarności i wyrazistym przykładem bezgranicznej miłości do bliźniego.
Helena Pyz to naczelna lekarka ośrodka, nie tylko leczy tamtejszych pacjentów, ale pełni również funkcję skarbnika, aktywnie pozyskując fundusze na utrzymanie placówki. Jej wkład w walkę z trądem, który przez wieki był synonimem wykluczenia i strachu, jest nieoceniony. W Jeevodaya ratuje tysiące ludzi – zarówno chorych na trąd, jak i cierpiących z innych przyczyn.
Bohaterka naszych czasów
Za swoje poświęcenie i nieustanne wsparcie dla potrzebujących była wielokrotnie odznaczona na arenie krajowej i międzynarodowej. W 2005 roku przyznano jej Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, a także Order Ecce Homo oraz medal „Gloria Medicine”. Dodatkowo, w świadectwie uznania za działalność na rzecz dzieci, w roku 2008 została wyróżniona „Orderem Uśmiechu” – nagrodą.
Praca Heleny Pyz wykracza poza ramy codziennej praktyki lekarskiej. Stanowi ona nie tylko leczeniem chorych, ale również organizowanie pomocy społecznej i edukacyjnej dla dzieci z rodzin trędowatych. To połączenie medycyny, zarządzania i humanitaryzmu. Jej życiowy trud został także doceniony nagrodą „Pontifici” w 2013 roku oraz Nagrodą Totus w 2015 roku.
Misjonarska ścieżka życia
Niezłomna w swej działalności Helena Pyz jest symbolem poświęconego życia dla innych. Jej misja w Jeevodaya przynosi nadzieję i realne zmiany w życiu osób zepchniętych na margines przez chorobę i ubóstwo. Polska lekarka na indyjskiej ziemi jest nie tylko ratownikiem ciał, ale też dusz. Nie bez trudu, ale dzięki niezłomnej determinacji i wsparciu wielu ludzi dobrej woli, Helena Pyz kontynuuje swoją misję. Pomimo trudności i przeciwności losu, nieustannie działa na rzecz tych, którzy potrzebują pomocy najbardziej. Jej oddanie i poświęcenie sprawiają, że staje się ona inspiracją dla wielu ludzi na całym świecie.
Choć jej historia nie jest głośno rozgłaszana, to warto podkreślić wkład Heleny Pyz w promowanie dobroci i solidarności. Jej praca to nie tylko pomoc materialna, ale również wzmacnianie więzi społecznych i kształtowanie świadomości społecznej na rzecz potrzebujących. Helena Pyz to dowód na to, że każdy może dokonać pozytywnych zmian w świecie, niezależnie od tego, jak niewielkie mogą się wydawać początkowe kroki.