Krystyna Skarbek, znana również pod pseudonimem Christine Granville, to jedna z najbardziej niezwykłych postaci związanej z okresem drugiej wojny światowej. Była Polką, która dzięki swojej odwadze, inteligencji i wyjątkowej charyzmie zdobyła zaufanie brytyjskich służb specjalnych, a nawet stała się ulubioną agentką samego Winstona Churchilla. Jej życie, pełne przygód i tajemnic było obiektem wielu legend krążących pośród agentów brytyjskiego wywiadu, stało się także inspiracją dla wielu książek i powieści.
Krystyna Skarbek – wczesne życie
Krystyna Skarbek urodziła się 1 maja 1908 roku w Warszawie jako córka hrabiego Jerzego Skarbka i Stefanii Goldfeder1. Od najmłodszych lat Krystyna była znana z niezależnego charakteru, odwagi i zamiłowania do przygód. Uprawiała jazdę konną i wspinaczkę górską2. Zachwycała także nietuzinkową urodą – w 1930 roku uczestniczyła nawet w konkursie Miss Polonia3. O uroku Krystyny Skarbek pisał Arkady Fidler w swoich wspomnieniach o „kobietach swej młodości”. Przyszłą tajną agentkę poznał on bowiem w Warszawie w latach 30. XX w. Wspomnienia podróżnika brzmią następująco:
(…) Była młodą kobietą o niezwykłej urodzie i burzliwych losach. (…) Krystyna zwróciła na mnie roziskrzony wzrok i zbliżyliśmy się do siebie. Chociaż obdarzona bujnym temperamentem, pozostaliśmy tylko przyjaciółmi; wolałem stwarzać z nią przy stole restauracyjnym czy dansingowym miłe nastroje pełne wesołych szaleństw i szampańskiej fantazji, niż wdawać się w amory. Krystyna była wyjątkowo urocza, inteligentna, lecz nabita dziwnymi kompleksami; przeżywała rodowe fanaberie i snobistyczne łamańce (…)4
Krystyna Skarbek nie miała niestety wielkiego szczęścia w miłości. Za swojego pierwszego męża – pabianickiego przemysłowca Gustawa Gettlicha wyszła mając 19 lat (ślub odbył się 21 kwietnia 1930 r.). Małżeństwo niestety rozpadło się po 6 miesiącach. Jej kolejnym mężem był podróżnik, pisarz i dyplomata Jerzy Giżycki, za którego wyszła w 1938 r.5 Giżycki w 1939 r. przebywał wraz z małżonką w Kenii, gdyż miał pracować jako dyplomata w stolicy Abisynii. To właśnie w Afryce małżonków zastałą informacja o wybuchu wojny. Wkrótce wyjechali oni do Francji. Tam doszło do separacji małżeństwa. Krystyna Skarbek z Francji wkrótce przedostała się do Anglii6.
Początki kariery w brytyjskim wywiadzie
W Wielkiej Brytanii Krystyna Skarbek postanowiła wykorzystać swoje przedwojenne znajomości, dzięki którym zgłosiła się do brytyjskiego wywiadu – Special Operations Executive (SOE), powołanego przez Winstona Churchilla. Przyjęła wówczas nową tożsamość i zaczęła występować jako urodzona w 1915 roku Christine Granville7. Jej motywacją była chęć walki o ojczyznę oraz wsparcie aliantów w walce z hitlerowskimi Niemcami. Krystyna szybko zdobyła zaufanie brytyjskich służb, oferując swoje szerokie kontakty w Europie Środkowej oraz znajomość regionu.
Wkrótce rozpoczęła pierwsze misje w okupowanej Europie. Dzięki swej urodzie, inteligencji i wrodzonemu wdziękowi potrafiła manipulować Niemcami, zdobywając cenne informacje i wspierając ruch oporu. Jej umiejętność zachowania zimnej krwi w trudnych sytuacjach była kluczowa – Skarbek wielokrotnie unikała aresztowania, często wykorzystując swoje talenty do dyplomatycznej perswazji.
Działalność wywiadowcza
Jednym z najbardziej spektakularnych osiągnięć Krystyny Skarbek było przeprowadzenie ryzykownej misji na Węgrzech w 1941 roku. Tam, dzięki jej sprytowi, udało się jej uwolnić dwóch kluczowych agentów brytyjskiego wywiadu. W Budapeszcie współpracowała ze swoim przyjacielem Andrzejem Kowerskim (pseudonim Andrew Kennedy). Wiadomo, że z terenu Węgier kilkukrotnie odwiedzała Słowację i Polskę, przemieszczając się konspiracyjnym szlakiem jako kurierka tatrzańska8.
Jej operacje na terenie okupowanej Polski i Francji były równie imponujące. W 1944 roku odegrała kluczową rolę w mobilizacji francuskiego ruchu oporu, który miał ogromne znaczenie podczas alianckiej inwazji w Normandii. Na terenie Francji Skarbek, pracując pod przykryciem, angażowała się w transport broni, sabotowanie niemieckich linii zaopatrzeniowych oraz pomoc w ucieczce alianckich jeńców wojennych.
Skarbek współpracowała także ze Stefanem Witkowskim – była „łącznikiem” pomiędzy tworzoną przez niego organizacją „Muszkieterzy”, a organizacją Secret Itelligence Service9. W międzyczasie, wraz z Kowerskim pomagała organizować ucieczki Polaków w internowanych węgierskich obozach i zbierała informacje wywiadowcze – według niektórych źródeł to właśnie Skarbek miała dostarczać danych pozwalających na uściślenie przywidywanego ataku Niemiec na ZSRR10.
W kolejnych latach Krystyna Skarbek i Andrzej Kowerski powrócili do Wielkiej Brytanii. Tam, jako agenci SOE byli prowadzeni przez Francisa Cammaertsa, brytyjskiego oficera. Ten w 1941 r. przeniósł ich na Bliski Wschód, gdzie przez ponad rok pracowali w Kairze dla Brytyjczyków. W 1944 r. Krystyna Skarbek rozpoczęła nową misję w okupowanej Francji, gdzie (po przeszkoleniu spadochronowym) została zrzucona jako Pauline Armand. Tam pomagała francuskim partyzantom na płaskowyżu Vercos, organizując m.in. akcję wykupienia z rąk Gestapo kilku aresztowanych szefów siatki sabotażowo-dywersyjnej „Jockey”11. Miała wówczas wykorzystać swój wyjątkowy urok osobisty oraz sztukę perswazji. Według podań, Skarbek przedstawiła się dowódcy gestapo jako siostrzenica generała Montgomery’ego i obiecała mu zachowanie jego życia po wkroczeniu aliantów. Niemiec miał jej uwierzyć, uwolnić więźniów, a nawet podarować broń i samochód, którym ewakuowali się oni przez granicę12.
Ulubiona agentka Churchilla
Krystyna Skarbek stała się jedną z ulubionych agentek Churchilla nie tylko ze względu na swoje osiągnięcia, ale także dzięki osobistemu urokowi i oddaniu sprawie. Churchill był pod wrażeniem jej odwagi, a jej misje często miały kluczowe znaczenie dla strategicznych planów alianckich. W tamtych czasach kobiety w wywiadzie były rzadkością, a Skarbek dzięki swojej charyzmie i profesjonalizmowi przełamywała stereotypy dotyczące roli płci w działaniach wojennych.
Niektórzy historycy uważają, że to właśnie Krystyna była pierwowzorem Vesper Lynd – jednej z fikcyjnych bohaterek powieści Iana Fleminga o Jamesie Bondzie, co świadczy o jej legendarnym statusie w świecie tajnych agentów.
Tragiczny koniec Skarbek
Krystyna Skarbek wielokrotnie wnosiła o przerzucenie jej do Polski podczas trwania Powstania Warszawskiego. Za każdym razem spotykała się z odmową13. Została zdemobilizowana w Kairze w kwietniu 1945 r. Mimo swoich zasług, otrzymała wówczas odprawę w wysokości 100 funtów (przeciętna roczna płaca wynosiła wówczas około 3000 funtów). Dodatkiem do zapłaty były osobiste podziękowania od Winstona Churchilla14.
Skarbek po wojnie pozostała w Anglii, gdzie dzieliła los wielu „zapomnianych” polskich żołnierzy. Nie mając zbyt wiele pieniędzy i nie posiadając obywatelstwa, podejmowała się nisko płatnych prac. Była m.in. pokojówką w hotelu, felietonistką i stewardessą na statkach pasażerskich. To właśnie podczas jednego z rejsów poznała Dennisa Muldowneya, którego oświadczyny odrzuciła. Ten, nie mogąc poradzić sobie ze zranionym uczuciem, zaatakował Krystynę 15 czerwca 1952 r. w londyńskim hotelu „Shelbourne”. Rana od pchnięcia nożem okazała się śmiertelna15 – ulubiona agentka Churchilla zmarła tego samego dnia. Została pochowana w Londynie na rzymskokatolickim cmentarzy St. Mary w Kensal Green16.
Niektórzy poddają w wątpliwość okoliczności śmierci Honoraty Skarbek. Dziwić ma także uległość Dennisa Muldowneya, którego szybko ujęto i skazano na śmierć. Według relacji sam miał po aresztowaniu prosić policję o szybką egzekucję, „by mogli się połączyć w zaświatach”17.
- Krystyna Skarbek (1908-1952), portal Dzieje.pl, źródło: https://dzieje.pl/postacie/krystyna-skarbek-1908-1952 (dostęp: 02.10.2024). ↩︎
- Krystyna Skarbek, Wikipedia, wolna encyklopedia, źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Krystyna_Skarbek (dostęp: 03.10.2024). ↩︎
- Tamże. ↩︎
- A. Fiedler, Kobiety mej młodości, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1989, s. 52. ↩︎
- B. Kuraś, P. Smoleński, Krzyżyk niespodziany: czas Goralenvolk, Wołowiec, Wydawnictwo Czarne, 2017, s. 89, ↩︎
- M. Laszczkowski, Kobiety Niepodległej, Biuro Programu „Niepodległa”, Warszawa 2021, s. 137 ↩︎
- Krystyna Skarbek (1908-1952), portal Dzieje.pl… poz. cyt. ↩︎
- Tamże. ↩︎
- Krystyna Skarbek, Wikipedia… poz. cyt. ↩︎
- Tamże. ↩︎
- Tamże. ↩︎
- Krystyna Skarbek (1908-1952), portal Dzieje.pl… poz. cyt. ↩︎
- Krystyna Skarbek. Ulubiona agentka Churchilla, Polskie Radio, źródło: https://www.polskieradio.pl/39/156/artykul/1631366,krystyna-skarbek-ulubiona-agentka-churchilla (dostęp: 03.10.2024). ↩︎
- M. „B”., Biskup, Śladami zapomnianych bohaterów, Wydawnictwo Vesper, Poznań 2011, s. 480–486. ↩︎
- Krystyna Skarbek. Ulubiona agentka Churchilla, Polskie Radio… poz. cyt. ↩︎
- Polka, ulubiona agentka premiera, u boku autora Bonda, [w:] „Polska. Dziennik Łódzki”, 2 listopada 2012, nr 256, s. 21. ↩︎
- Krystyna Skarbek (1908-1952), portal Dzieje.pl… poz. cyt. ↩︎
Bibliografia:
- Biskup M. „B”., Śladami zapomnianych bohaterów, Wydawnictwo Vesper, Poznań 2011.
- Fiedler A., Kobiety mej młodości, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1989.
- Krystyna Skarbek (1908-1952), portal Dzieje.pl, źródło: https://dzieje.pl/postacie/krystyna-skarbek-1908-1952 (dostęp: 02.10.2024).
- Krystyna Skarbek, Wikipedia, wolna encyklopedia, źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Krystyna_Skarbek (dostęp: 03.10.2024).
- Krystyna Skarbek. Ulubiona agentka Churchilla, Polskie Radio, źródło: https://www.polskieradio.pl/39/156/artykul/1631366,krystyna-skarbek-ulubiona-agentka-churchilla (dostęp: 03.10.2024).
- Kuraś B., Smoleński P., Krzyżyk niespodziany: czas Goralenvolk, Wołowiec, Wydawnictwo Czarne, 2017.
- Laszczkowski M., Kobiety Niepodległej, Biuro Programu „Niepodległa”, Warszawa 2021.
- Polka, ulubiona agentka premiera, u boku autora Bonda, [w:] „Polska. Dziennik Łódzki”, 2 listopada 2012, nr 256.