Iwona Toczek, nauczycielka ucząca w polskiej szkole w Karagandzie

O swojej pracy i wrażeniach w Karagandyjskim Obwodowym Stowarzyszeniu Polaków „Polonia” opowiada pani Iwona Toczek – nauczyciel delegowany przez Ośrodek Rozwoju Polskiej Edukacji za Granicą prowadzący lekcje języka polskiego i kultury polskiej w Kazachstanie.

Iwona Toczek – nauczycielka w Karagandzie

„Dzień dobry, nazywam się Iwona Toczek, jestem nauczycielem skierowanym do pracy dydaktycznej do Kazachstanu przez Ośrodek Rozwoju Polskiej Edukacji za Granicą. Z Ośrodkiem Polskiej Edukacji za Granicą współpracuję już 14 lat. Kiedy 10 lat temu otrzymałam propozycję wyjazdu do Kazachstanu, przyjęłam ją z entuzjazmem, ale także i z lekką obawą. Pracowałam wówczas w polskiej szkole przy konsulacie generalnym w Lyonie, a także w polskiej sekcji w szkole francuskiej. Wcześniej pracowałam w polskiej szkole przy ambasadzie Rzeczpospolitej Polskiej w Trypolisie w Libii. W Karagandyjskim Obwodowym Stowarzyszeniu Polaków „Polonia” pracuję od 2013 roku. Jest to duży i prężnie działający ośrodek polonijny – pracy jest dużo. Uczniowie to osoby dorosłe, młodzież, ale także dzieci. Oprócz lekcji języka polskiego uczniowie uczestniczą w licznych warsztatach, na których poznają polską tradycję, kulturę, ale także kuchnię polską. Kazachstan powszechnie kojarzy się z rozległym stepem, jednak można tutaj odnaleźć piękną i zadziwiającą przyrodę. Kazachstan jest najpiękniejszy wiosną, wtedy step pachnie piołunem i faluje jak morze. Można także zobaczyć tabule koni. Mieszkańcy Kazachstanu są bardzo mili, serdeczni i życzliwi. Zawsze mogę liczyć na ich pomoc i dzięki temu wracam tutaj z radością i przyjemnością – mam tutaj wielu przyjaciół. Kazachstan stał się dla mnie drugim domem. Najbardziej fascynuje mnie tradycja i kultura jego rdzennych mieszkańców, piękne stroje, ornamenty, muzyka, kuchnia, instrumenty. Dzięki pracy tutaj mam niepowtarzalną okazję poznać język, kulturę oraz obyczaje kraju, do którego zostałam skierowana. Symbolem Kazachstanu jest Szalrak. Szalrak znajduję się także w głównej auli domu przyjaźni. Jest to symbol szczęścia, jest to symbol przyjaźni oraz domowego ciepła”.

Źródło: https://www.facebook.com/polacy.kz oraz https://www.youtube.com/watch?v=3rO1bw7dB0U

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Scroll to Top
Skip to content