Bohater wojenny, symbol trwałej więzi z Polską na obczyźnie, pułkownik Engelbert Bernard Czellnik, nie tylko wywalczył swoje miejsce w annałach II wojny światowej, ale jako emigrant zbudował most międzykulturowy, łączący włoskie Marche z Polską. Oddany służbie dla Ojczyzny, przekazał swoją miłość do tradycji swoim włosko-polskim potomkom, którzy z dumą ją pielęgnują.
Młodość Enka
Engelbert Bernard Czellnik, znany jako Enek, urodził się w 1915 roku w Wąsicach i już w młodym wieku zdecydował się na karierę wojskową, rozpoczynając studia na Akademii Wojskowej. Gdy wybuchła II wojna światowa, Enek, jak mówią o nim włoscy przyjaciele, służył jako zawodowy żołnierz. Jego droga do służby w Armii gen. Andersa była długa i pełna wyzwań, prowadząc przez Wiedeń, Węgry, Egipt i Libię, gdzie walczył w bitwie o Tobruk. W 1942 roku w Iraku dołączył do 2 Grupy Artylerii 2. Korpusu Polskiego, z którą pozostał do końca wojny.
Jego życiowa podróż przez pola bitew II wojny światowej zaprowadziła go do Włoch, gdzie po zakończeniu walk w 1945 roku, osiadł na stałe. Zawsze wierny polskości, zaszczepił miłość do Ojczyzny w kolejnych pokoleniach swojej rodziny, która do dziś pielęgnuje polskie tradycje.
Losy powojenne…
Czellnik wspominał, że po zakończeniu wojny w 1945 roku strzelał jeszcze przez kilka godzin po oficjalnym ogłoszeniu pokoju, ponieważ rozkaz o przerwaniu ognia nie dotarł do niego na czas. Jego życie w czasie wojny było pełne trudnych, ale i pięknych momentów, które wspomina z rozrzewnieniem. Po wojnie, w 1946 roku, osiadł w regionie Marche we Włoszech, gdzie poznał swoją przyszłą żonę, Lidię.
Engelbert Czellnik był nie tylko oficerem, ale także ciepłym człowiekiem, pełnym energii i życzliwości. Swojej rodzinie przekazał miłość do Polski, wartości oraz tradycje polskiej kultury i historii. Jego wnuki, odwiedzając go, chętnie słuchały opowieści o wojennej tułaczce i przygodach, oglądając przy tym przechowywaną przez pułkownika oryginalną szablę Wojska Polskiego.
Działalność powojenna pułkownika Engelberta
Po wojnie, Czellnik pozostał zaangażowany w sprawy Polski. Za swoją służbę i oddanie otrzymał wiele odznaczeń, w tym Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany przez prezydenta RP Bronisława Komorowskiego w 2011 r. W 1945 r. został również odznaczony za zasługi dla Polskich Sił Zbrojnych podczas II wojny światowej. Engelbert Czellnik otrzymał również Medal Pro Memoria za utrwalanie pamięci o bohaterach walczących o niepodległość Polski.
Medale i odznaczenia pułkownik przechowywał w swoim gabinecie, obok biało-czerwonej flagi Polski, która była dla niego symbolem miłości i lojalności wobec Ojczyzny. Pomimo osiedlenia się we Włoszech, Czellnik nigdy nie zapomniał o swoich korzeniach i zawsze stawiał polskość na pierwszym miejscu.
Odszedł na wieczną wartę
1 marca 2017 r. w Monterubbiano we Włoszech zmarł pułkownik Engelbert Bernard Czellnik. był ostatnim oficerem sztabowym 2. Grupy Artylerii 2. Korpusu Polskiego. Jego życie było świadectwem poświęcenia i oddania służbie Polsce. Jego śmierć jest ogromną stratą dla wszystkich, którzy go znali i cenili jego wkład w historię i kulturę polską.
Engelbert Bernard Czellnik to postać wyjątkowa, której życie jest świadectwem miłości do kraju i niezłomnej walki o wolność. Jego droga przez pola bitew II wojny światowej aż do spokojnych dni we włoskim Marche jest inspirującą opowieścią o poświęceniu, wytrwałości i niezłomnej wierze w wartości, które przekazał swoim potomkom.
