Wieś Wiszniowka (moł. Vișniovca) położona jest 20 km od Komratu, stolicy Gagauzji, w regionie Cantemir. Jej nazwa pochodzi od nazwiska byłego właściciela wsi – Wiszniewskiego, z pochodzenia Polaka.
Po roku 1814, kiedy Polska stała się częścią Imperium Rosyjskiego, część wysokich rangą Polaków służyła carowi rosyjskiemu. Wiszniewscy zostali wówczas wpisani na listy szlacheckie i nosili tytuł hrabiowski. Jeden z członków tej rodziny, Jakub Wiszniewski, ukończył Wydział Filozofii i Historii Uniwersytetu w Charkowie w 1823 r. Pod koniec lat 30. XIX wieku rodzina Wiszniewskich otrzymała za swoje zasługi od cara rosyjskiego ziemię w pobliżu besarabskiej wsi Kapaklia, założonej w 1812 r. Niedaleko Kapakli, zaledwie dwa kilometry, znajdowała się bardzo piękna posiadłość Wiszniewskich. Nazywano ją wówczas Nową Kapaklią, majątkiem Wiszniewskich. W 1863 r. osada ta zaczęła nazywać się Wiszniewka – na cześć właściciela ziemskiego. Jednak dopiero w 1906 roku gazeta „Bessarabskie Vesti” potwierdziła oficjalną nazwę wsi jako Wiszniewka. W 1880 r. we wsi otwarto cerkiew prawosławną św. Mikołaja, a w 1894 r. Praskowia Wiktoria Wiszniewska założyła szkołę kościelną. W 1897 r. Święty Synod podarował Praskowii Wiktorii Wiszniewskiej złoconą Biblię za mecenat sztuki, a szlachcicom Jewgienijowi i Piotrowi Wiszniewskim podziękowano za udział w budowie kościoła. Warto dodać, że na terenie wsi znajdował się także kościół katolicki. Niestety dalsze losy Wiszniewskich nie są znane. Ustalono jednak, że Praskowia Wiktoria Wiszniewska zmarła w Wiszniewce i została pochowana obok kościoła w 1912 r., natomiast w 1940 r., kiedy grób został zniszczony, mieszkańcy wsi pamiętający o jej zasługach i dobroczynności, przenieśli szczątki Praskowii Wiktorii Wiszniewskiej na miejscowy cmentarz.
W 2016 roku szczątki Praskowii Wiktorii Wiszniewskiej zostały ponownie pochowane przed liceum jej imienia we wsi Wiszniowka, a na miejscu kościoła katolickiego, a właściwie na jego fundamencie, w 1970 roku zbudowano Dom Kultury.
