Głos polskich harcerzy z Wileńszczyzny

Związek Harcerstwa Polskiego na Litwie od wielu lat działa i rozwija się, kształcąc polską młodzież z Wileńszczyzny i nie tylko w duchu patriotyzmu, braterstwa oraz wiary. Jedną z jego jednostek jest Szumski Szczep Harcerski „Burza”. Działa on w położonym na Wileńszczyźnie Szumsku i okolicach, tuż przy granicy litewsko-białoruskiej.

Szczep „Burza” z Szumska

Harcerze ze Szczepu „Burza” w znacznej mierze uczą się w polskim Gimnazjum im. Stanisława Moniuszki w Kowalczukach. Ze względu na kontakty tej szkoły z Oddziałem Lubelskim Stowarzyszenia Odra-Niemen tamtejsi harcerze jeździli na kolonie do Polski, a ostatnio pomagali rozdawać paczki Odry-Niemen emerytowanym nauczycielom ze swojej szkoły. Grupa kilku harcerzy wzięła także udział w IV Zjeździe Kresowej Młodzieży Szkolnej w Tykocinie, realizowanym przez Instytut Suwerennej.

Mogli tam nie tylko poznać swoich młodych rodaków z Łotwy, ale także podzielić się swoimi doświadczeniami z życia polskich harcerzy na Litwie. W ten sposób powstał nietypowy wywiad, w którym pięciu harcerzy oraz jedna ich koleżanka spoza harcerstwa opowiedzieli w krótkich zdaniach o swojej przygodzie z ZHP na Litwie oraz o podtrzymywaniu polskości w domach. Oto, co mieli do powiedzenia rodakom w kraju:

Czy jesteś z polskiej rodziny? W jakim języku mówicie w domu? (Agnieszka, 13 lat)

Tak jestem z polskiej rodziny i w domu rozmawiamy w języku polskim. Dlatego też chodzę do polskiej szkoły w Kowalczukach.

Dlaczego dołączyłaś do harcerstwa? (Gabriela 13 lat)

Zaprosili nas w szkole do dołączenia. Bardzo mi się spodobało to co mówili o harcerstwie i pomyślałam żeby spróbować. Jak spróbowałam to już zostałam i nie żałuję.

Co jest najlepsze w byciu harcerzem? (Karol 14 lat)

Gdy dostajesz mundur jesteś radosny i dumny. Tak samo jak otrzymuje się odznaczenia i tak dalej. Ja niedawno zostałem na przykład zastępowym.

Jak często macie spotkanie w gronie harcerzy? (Aurelija 13 lat)

Jeżeli liczyć jako w drużynie, zbiórki bywają 2-3 razy w miesiącu. Częściej bywają dwie zbiórki zastępu i jedna drużyny lub szczepu.

Co robicie na obozach? (Karolina 13 lat)

Palimy ogniska, śpiewamy, tańczymy pląsy, chodzimy na podchody, mamy też warty. Cały rok czekamy na obozy. Wieczorami śpiewamy harcerskie piosenki przy ognisku, codziennie dużo się dzieje.

Czy dużo twoich kolegów należy do harcerstwa? (Karolina 14 lat)

Tak dużo, większość poznałam na zbiórkach integracyjnych. Dużo czasu spędzamy razem i jesteśmy prawdziwymi przyjaciółmi.

Pomocni, samodzielni i śmiali

Harcerstwo wszędzie tak samo łączy młodych ludzi, niezależnie czy jest to w Polsce czy za granicą. Polscy harcerze to nie tylko zabawa, ale przede wszystkim wychowanie i patriotyzm. Tym ważniejszy jest fakt, że harcerze są zarówno wśród Polaków na Litwie, jak i Ukrainie.

Młodzi polscy harcerze z „Burzy” z którymi miałem okazję rozmawiać są pomocni, samodzielni i śmiali. Urzekli mnie harcerskimi piosenkami przy ognisku. Wychowanie w duchu harcerskim pozawala ukształtować w nich ducha polskości, nawet jeśli mieszkają poza krajem przodków.