Pielgrzymka to wyjątkowa okazja, by wspólnie przeżyć niezapomniany czas modlitwy, refleksji i wspólnoty. 15 lipca wyruszyła już po raz 35 pielgrzymka piesza z Suwałk do Wilna. Pielgrzymi mają do pokonania w 10 dni 270km. W tym roku tematem 35. Pielgrzymki jest hasło „Pielgrzymi nadziei”. Każdy z uczestników niesie ze sobą intencje i trud drogi do Matki Miłosierdzia. Najstarszym pielgrzymem jest Lucjan, który ma 84 lata. Żeby uczestniczyć w pielgrzymce należy opłacić wpisowe w kwocie 350 zł dla osoby dorosłej oraz 200 zł dla dzieci do lat 14-tu. Wpisowe pokrywa między innymi: koszty transportu bagaży pielgrzymów i zaplecza pielgrzymki, środki podstawowej opieki medycznej, wyżywienie oraz ubezpieczenie pielgrzymów na czas trwania przemarszu.
35. Międzynarodowa Pielgrzymka Piesza z Suwałk do Wilna
Start jubileuszowej pielgrzymki
Pielgrzymka w Suwałkach 14 lipca zaczęła się od wieczoru uwielbienia za 35 lat pielgrzymowania, następnie tradycyjnie odbył się Apel Jasnogórski. Niespodzianką i nowością było pielgrzymkowe kino plenerowe z projekcją filmu „Droga pielgrzyma”, który został nakręcony na trasie pielgrzymki. Film przedstawia autentyczną historię człowieka, który wyrusza w drogę pielgrzyma. To opowieść o poszukiwaniu sensu, zmaganiu się z codziennością i niezwykłej sile ducha.
15 lipca o godzinie 7.00 odbyła się wspólna Msza Święta w Parafii Matki Bożej Miłosierdzia w Suwałkach po której pielgrzymi wyruszyli na pątniczy szlak w kierunku Wilna. Podczas pielgrzymki bagaże – ubrania, namioty, śpiwory itp. są przewożone z noclegu na nocleg przez samochód ciężarowy.
Trasa pielgrzymki
Dwa pierwsze dni pielgrzymi pokonują trasę w Polsce. Nocleg jest w Krasnopolu i Berżnikach. Granicę polsko-litewską pątnicy przekroczą w trzecim dniu pielgrzymowania. Po drodze pielgrzymowania będą mijać rzekę Niemen. Do Ejszyszek w rejonie solecznickim dotrą 20 lipca. Trasa szlaku biegnie m.in. przez Butrymańce, gdzie pielgrzymów wita zawsze ks. Józef Aszkiełowicz, kapłan, wielki patriota znany na Wileńszczyźnie, który zamienił rękawicę bokserską na sutannę. Pątnicy odwiedzają również polskie miejsca pamięci między innymi Koniuchy, które były jedną z wielu polskich wsi spacyfikowanych w czasie II wojny światowej przez sowietów i żydowskich partyzantów w ramach zemsty za założenie samoobrony. Po drodze na nocleg pielgrzymka zatrzymuję się w Solecznikach, najbardziej polskim rejonie na Litwie, gdzie kultura i polska tradycja jest kultywowana od pokoleń. Grupa mija również miejscowość Turgiele w których w kwietniu 1944 roku stacjonowała Kompania Szturmowa 3 Brygady Wileńskiej AK kpt. Romualda Rajsa „Burego”. Kolejno Rudomino, Niemież i ukochane wszystkim Wilno.
Noclegi
Namiot na pielgrzymce jest obowiązkowy. Noclegi na trasie są organizowane dla całej pielgrzymki w jednym miejscu, bez podziału na grupy – zazwyczaj przy szkole, jednak nie wszystkie szkoły są otwarte – stąd obowiązkowy jest namiot. Namioty rozbija się tylko w wyznaczonych do tego miejscach. Siostry zakonne, księża, klerycy i bardzo potrzebujący w miarę możliwości śpią w szkole, bądź przy parafii. Na terenach zamieszkałych przez Polaków, bliżej Wilna często noclegi są u ludzi w domach.
Wyżywienie
Rano i wieczorem są wydawane: wrzątek, herbata i chleb oraz zupa i chleb na obiad. Należy wziąć ze sobą własną żywność – najlepiej suchy prowiant. Organizatorzy starają się, aby przez cały okres pielgrzymowania można było zakupić u służb pielgrzymkowych wodę. Na terenach zamieszkałych przez Polaków często są zorganizowane poczęstunki dla pielgrzymów przez mieszkańców.
Opieka Medyczna
Zapewniona jest w stopniu podstawowym. Z Pielgrzymką jedzie karetka, aby udzielać pomocy doraźnej. Na noclegach działa również punkt medyczny, który stara się pomóc tym, którzy potrzebują pomocy lekarza, pielęgniarki lub sanitariusza.
Zakończenie pielgrzymki
24 lipca 2025 r. o godzinie 12.00 czasu litewskiego odbędzie się uroczysta Msza Święta przed cudownym obrazem Matki Bożej Miłosierdzia w Ostrej Bramie. Będzie to moment oficjalnego zakończenia Pielgrzymki. Można również dojechać i razem z pielgrzymami przejść ostatnie etapy drogi. Organizatorzy zapewniają pątnikom wspólny powrót do Suwałk lub Warszawy.
Ciepłe przyjęcie przez Kresowiaków
Rodacy na Litwie w sposób wyjątkowy zawsze witają pielgrzymów z Polski. Chlebem i solą, przygotowując posiłki, zabierając na noclegi, dzieci ze wzruszeniem sypią kwiaty pod nogi pielgrzymom na szlaku. Wieczorne rozmowy z Polakami to jest coś, co na długo zapada w pamięć. Widać ich tęsknotę za krajem. Na szlaku pielgrzymów spotykają również wolontariusze wraz z siostrą Michaelą Rak. Jest to zawsze okazja do wsparcia Hospicjum bł. ks. Michała Sopoćki w Wilnie.
Atmosfera na pielgrzymce jest niesamowita, a życzliwość pielgrzymów, sprawia, że odzyskuje się siły do dalszej drogi. W kryzysowych chwilach czuje się obecność Matki Bożej, a z dnia na dzień gdy jest się już coraz bliżej Ostrej Bramy, odczuwa się radość i wdzięczność za ten trud. Ostra Brama w Wilnie i klęczący pielgrzymi ukazujący w ten sposób wdzięczność ukochanej matce, to przepiękny widok, który chwyta za serce.
